پس ازگذشت ماها
دفتر شعر تنهام
یه فصل تازه اورد
ازپشت صاف شیشه
دیدم گل قشنگم
توگلدون :کنار طاقچه
یه برگ دیگراورد
همون گل قشنگی که زرد بود یه روزی
هرچی ابش میدادم انگار نداشت فایده
-
اما یه روز سحرگاه
وقتی چشم افتاد به شیشه
دیدم...گل قشنگم ایستاده پای طاقچه
رنگهای زرد برگش رفته تاهمیشه
حالاخوش دل من توشبای پرستاره
روزها کنار شیشه نگاه من به راشه..
